İçimde bir deli öldürüldü

İçimde iki kadın vardı, ikisi yüzünden yaşlandım. İçimde deli bir kız daha var benden başka. Katili oluşuma sebeptir.

Zordu iki kadınla yaşamak, yoruldum aralarında kalmaktan, didişmelerini dinlemekten. Öldürdüm gitti birini.

İçimdeki o deli kız ne zaman sıçrayarak uyansa; kabuslarım bir bir gerçek oluyor.                                İnanılır gibi değil.                                                                                                                       

Bir kişi hep diğerinin felaketi mi olmalıdır, aynı bedende bile olsa?

Onun iyiliği için yaptım, daha fazla üzülmesin diye. İçimdeki o deli hadsizi ne zaman canının istediğini söylemeye başlasa, birini utanmazca öpse bir bina enkazında duyulmuyor sesim. Çok seven, çok sevince sevileceğini zanneden bu “saf”, aklımı tatile çıkarıp ortalığı yakıp yıktığında hizmetçisi gibi götünü topluyorum. Bıktım artık.

Deli kızım, bazı dağınıklıklar tek başına toplanır sana bir türlü öğretemedim. Yaralarını hemşire gibi sarmak ve aklını psikolog gibi korumak senlik bir iş değildi ama bunlara senin yüzünden ben maruz kaldım. Seninleyken her şey tozpembeydi, gülünçtü ama yorulan bendim. Gerçek dünya seninleyken gördüklerim değil.

Yaşadıklarımız bu kadar güzelken istiyor muyum sanıyorsun; seni seviyorum ama olmuyor, özlüyorum ama yapamıyorum. Beni biraz da sen mecbur bıraktın seni öldürmeye, keşke beni bu kadar yormasaydın.

Benim içinde yaşadığım bu dünya soğuk havalara, soğuk evlere, soğuk insanlara ve soğuk savaşlara itti beni. Ben senin aşklarınla, heyecanlarınla baş edemiyorum. Baş edemiyorum yakıp yıktıklarınla. Savaştan çıkmış bir şehri yeniden inşa etmeye benzemiyor, düşüp düşüp ayağa kalkmak.

Bak bu hikayenin “saf” olanı sendin ama yine kötüsü sen, tebrik edileni de ben oldum. Önyargılı olduğum her konuda ne denli haklı olduğumu, içinde bulunmadığım yerlerde bulunmamakla ne iyi ettiğimi, her yaşantıyı da bilmeyivermekle, e herkesi de anlamak zorunda olmamakla ne iyi ettiğimi kanıtladın bana. Ben de herkesi düşünmek zorunda değilmişim, bu dünya benim halden anlamam gerektiği bir yer değilmiş bir kez daha gösterdin bana.

Deli kızım benim, bu dünyada savaşmak öylesine zor ki, öldüğün için ne şanslısın...