Başım göğe erdi: Hürriyet'te stajımı yaptım!

Merhabalar efendim merhabalar uzun zaman sonra da burada olduğunuzu bilmek ne büyük mutluluk. "Sen yıllardır yazıyorsun nerelerdesin?" diye soranlar oldu. Ben hiç bırakmadım ki yazmayı, defterlerime yazdım, kağıtlara yazdım, telefonumun not bölümüne yazdım sadece paylaşmaya ara verdim. Bu kötülüğü de bilgisayarı açmaya üşendiğim için yaptım. Gerçekten tek nedeni bu, bilgisayarı açıp yazı girmek çok zor geldi. Ha ama bütün yaz ne yaptım? Bilgisayarın başında oturdum. Ben üniversiteyi kazandığımdan beri beklediğimiz gün geldi çattı, Hürriyet'te stajımı yaptım ve geri dönüşüm de bu güzel olayı anlatarak başlasın istedim. Çünkü yazılarım ve ben artık bir yere gitmiyoruz.

Gazeteci olma hayali kurduğumda 12 yaşındaydım ve evde hep Hürriyet okunduğundan mıdır ki
gazeteciliği de o yaşımdan beri Hürriyet'te yapmak istedim. Sınav sonucum açıklandığında (zaten tüm tercihlerim gazetecilikti) ne yapıp ne edip Hürriyet'e girmeyi kafama koymuştum. Okul hayatım boyunca yaptığım tüm röportajlar da Hürriyet'e bir adım daha yaklaşabilmek içindi. Yaptığım röportajların biri sayesinde de bu gerçekleşti. Üniversite birinci sınıfta Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği Genel Başkan Yardımcısı Gülsün Kaya aracılığı ile İpek Yezdani ile iletişime geçtim kendisi de CV'mi insan kaynaklarına iletmemde yardımcı oldu. Aradan bir ay geçtikten sonra Hürriyet'ten aradılar ve staj için görüşmek istediler ancak birinci sınıf olmam nedeniyle okul sigortamı karşılamıyordu bu yüzden birinci sınıfın yazında staj yapamadım. 2. sınıfın yaz tatilinde de Antakya'da olmam gerektiği için ben başvuru yapmadım ama bu süreçte de boş durmayıp röportaj peşinde koşturmaya devam ettim. 3. sınıfın ikinci dönemi tekrar İpek Hanım'la iletişime geçtim o da "CV'mi insan kaynaklarına iletebileceğini ancak %100 garanti veremeyeceğini belirtti. Yani bazı arkadaşları hayal kırıklığına uğratmak gibi olacak ama torpille girmedim, zaten staj bu staja en fazla ne kadar bir torpille girebilirsin bunun dedikodusunu yapıp can sıkmak bile büyük bir basitlik örneğiydi.


Hatta ben bir referans daha bulup Kanal D ve Star TV'ye de CV'mi ilettim hani Hürriyet olmazsa boşta kalmayayım diye ancak yine benim uğruna çabaladığım oldu. Bazı insanlara her şey altın tepside sunulmuyor ve mücadele etmesi gerekiyor. Peki Hürriyet nasıl oldu?

"Merhaba, arkadaşımı aramışsınız beni niye aramadınız?"

Yakın arkadaşım ve sınıf arkadaşım Yosun Hürriyet'in, kariyer.net'den CV'sini görüp aradığını ve okul durumunu sorduğunu söyledi. Nisan ayının ortasındaydık ve daha benim için ses seda çıkmamıştı. Tabii ben panik oldum ve aramak ve aramamak arasında kaldım. Arkadaşımla Hürriyet'in İnsan Kaynakları numarasını internetten bulduk ve aradım. "Merhaba ben CV'mi iletmiştim size staj için ancak arkadaşımı aramışsınız beni aramadınız. Beni niye aramadınız?" diye sordum. İnsan Kaynakları bana CV'lere yeni bakmaya başladıklarını ve yöneticiler inceledikten sonra geri dönüş yapacaklarını söyleyip adımı aldılar ve kapattık. Aradan 5 dakika geçti geçmedi tekrar aradılar ve CV'mi bulduklarını söyleyip okul durumumu sordular. Ve 3 Mayıs günü beni arayıp 8 Mayıs'ta mülakata çağırdılar. 8 Mayıs günü olur da heyecandan bayılırsam diye Özlem ve Hacer de benimle gelip bahçede beklediler.

Hürriyet'i daha önce uzaktan görmüştüm ama içinde olmak inanın bambaşka bir duyguydu. İnsanın hayallerinin merkezinde olmasını tarif edemiyorum.

Mülakata gitmeden önce bir masa dolusu insanın etrafımı çevirip beni köşeye sıkıştıracaklarını hayal etmiştim. Ancak sadece editörüm Sedef Batı geldi ve bana neler yaptığımı sordu ben de anlattım. Hürriyet Aile sayfasında olacağımı ve yapacaklarımı anlattı. Ben hep siyasi haberler yapacağımı düşünüyordum o yüzden Hürriyet Aile'de olacağım için biraz tedirginliğim vardı. Ancak editörlerim Melin Kahraman ve Sedef Batı bana anlayışlı bir şekilde her şeyi öğrettiler. Haber yazmayı, haberde nelerin olup olmaması, nelerin kullanılıp kullanılmaması gerektiğini (her gazetenin sistemi farklı olabilir tabii) öğrendim. Okulda haber yazımını bu tür ayrıntılarıyla öğrenmediğimiz için Hürriyet benim için bir okul niteliğinde oldu. Ancak bir daha hayatım boyunca burç yorumlarını girmek istemiyorum. Sanırım en zor kısmı burç girmekti, tek tek hepsini kopyala yapıştır ve hem de ayrı ayrı her günü. Ve biliyor musunuz Facebook'un zaman ayarlama özelliği varmış! Sosyal medya postu kurarken öğrendim, muhtemelen siz de şimdi benden öğrendiniz...

Hürriyet'te çok güzel insanlarla tanıştım ve bir şekilde hayatıma dokundukları için de çok çok teşekkür ediyorum hepsine tek tek...
Çıkışımı yaptığım gün insan kaynaklarına bir umut CV'mi bıraktım. Çünkü Hürriyet hem kendimi ait hissettiğim tek yer hem de hayallerimin merkezi. Ve ama şimdi ama 10 yıl sonra eninde sonunda Hürriyet'e döneceğime inanıyorum. Çünkü ben bir hayal kurdum ve ona inandım. Çabaladım ve hayalimin beni peşinden sürüklemesine izin verdim. Eğer mülakata çağırılmasaydım da arayıp "Beni ne zaman mülakata çağıracaksınız?" diye sorardım. Hayalimin peşinden gitmek de benim hayat öykümü bambaşka kılacak. Kendime inanıyorum ve herkese de kendine inanmasını ve bir gün "Keşke" dememek için hayallerinin peşinden koşmasını şiddetle öneriyorum!

Bloğa dönüş

Bloğa dönmeye Hürriyet'ten ayrıldığım gün karar verdim. Burası benim hayallerime açılan ilk kapıydı, yapacağım işi ilk burada sergilemeye başlamıştım ve çok ihmal etmiştim. Ne kadar iyi ne kadar kötü bilemem ama yazmak benim kendimi en iyi ifade etme yöntemim ve bunu bırakmak da kendime yapacağım bir kötülük olur. Yani demem odur ki yeni yazılar da görüşürüz Queen is back!